Delegatura Rządu na Kraj została utworzona 30 czerwca 1940 roku jako najważniejszy organ administracyjny Polskiego Państwa Podziemnego, reprezentujący rząd RP na uchodźstwie. Jej celem było podtrzymanie struktur państwowych w okupowanej Polsce oraz organizacja życia społecznego, administracji i oporu wobec okupantów. Delegatura koordynowała działania w zakresie tajnego szkolnictwa, sądownictwa, kultury, a także wspierała walkę zbrojną prowadzoną przez Armię Krajową. Na jej czele stał Delegat Rządu na Kraj, którego zadaniem było łączenie podziemia z rządem na uchodźstwie. Instytucja ta stała się symbolem ciągłości polskiej państwowości w warunkach okupacji. Delegatura odegrała kluczową rolę w przygotowaniu powstania warszawskiego oraz w szerzeniu świadomości o okupacyjnych zbrodniach. Jej działalność była jednym z filarów niezłomnego ducha polskiego oporu podczas II wojny światowej.