Zygmunt Szendzielarz, ps. „Łupaszka” (1910–1951), był oficerem Wojska Polskiego i dowódcą oddziałów partyzanckich Armii Krajowej, a później antykomunistycznego podziemia niepodległościowego. Podczas II wojny światowej dowodził 5. Wileńską Brygadą AK, która walczyła zarówno z niemieckim okupantem, jak i sowieckimi oddziałami NKWD. Po wojnie, nie godząc się na narzucony Polsce komunistyczny reżim, kontynuował walkę jako dowódca oddziałów partyzanckich, przeprowadzając akcje przeciwko funkcjonariuszom UB i MO. W 1948 roku został aresztowany przez UB, torturowany, a następnie skazany na karę śmierci w pokazowym procesie. Wyrok wykonano 8 lutego 1951 roku w Warszawie. Jego szczątki odnaleziono dopiero po latach, a pośmiertnie został zrehabilitowany. „Łupaszka” jest symbolem niezłomnej walki o wolną Polskę i jednym z najbardziej znanych dowódców Żołnierzy Wyklętych.