Stefan Rowecki, ps. „Grot” (1895–1944), był generałem Wojska Polskiego i jednym z najważniejszych dowódców polskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej. Przed wojną służył w Legionach Polskich, a później w Wojsku Polskim, odznaczając się jako wybitny oficer. W 1940 roku objął dowództwo Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), który przekształcił się w Armię Krajową (AK), największą podziemną organizację zbrojną w okupowanej Europie. Jako komendant główny AK kierował walką z niemieckim okupantem, organizując akcje sabotażowe, wywiadowcze i dywersyjne. W 1943 roku został zdradzony i aresztowany przez gestapo, a następnie osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen, gdzie zginął w 1944 roku. Rowecki „Grot” stał się symbolem niezłomności i walki o wolność Polski w najtrudniejszych czasach okupacji. Jego działalność pozostaje jednym z najważniejszych rozdziałów w historii polskiego ruchu oporu.