Emil Fieldorf, ps. „Nil” (1895–1953), był generałem brygady Wojska Polskiego i jednym z najwybitniejszych dowódców Armii Krajowej podczas II wojny światowej. Uczestniczył w I wojnie światowej i wojnie polsko-bolszewickiej, a podczas okupacji niemieckiej kierował Kedywem AK, odpowiadając za akcje sabotażowe i dywersyjne przeciwko okupantowi. Po wojnie, w 1945 roku, został aresztowany przez NKWD i zesłany do ZSRR, skąd wrócił do Polski w 1947 roku. W 1950 roku został ponownie aresztowany przez komunistyczne władze PRL, które oskarżyły go o zbrodnie wojenne w sfabrykowanym procesie. Mimo heroicznej przeszłości i braku dowodów winy został skazany na śmierć i stracony 24 lutego 1953 roku. Emil Fieldorf „Nil” jest symbolem niezłomności, odwagi i poświęcenia dla wolności Polski, a jego rehabilitacja i pamięć o nim są ważnym elementem polskiej historii narodowej.