Bolesław Kontrym, ps. „Żmudzin” (1898–1953), był oficerem Wojska Polskiego, żołnierzem Armii Krajowej i cichociemnym. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a po jej zakończeniu służył w Korpusie Ochrony Pogranicza. W czasie II wojny światowej walczył we Francji i Wielkiej Brytanii, gdzie przeszedł szkolenie cichociemnych. W 1943 roku został zrzucony do Polski, gdzie działał w konspiracji, prowadząc akcje dywersyjne i sabotażowe przeciwko niemieckiemu okupantowi. Po wojnie został aresztowany przez władze komunistyczne, oskarżony o szpiegostwo i działalność przeciwko PRL. Po brutalnym śledztwie w 1953 roku został skazany na śmierć i stracony. Bolesław Kontrym „Żmudzin” jest symbolem poświęcenia dla wolności Polski, a jego postać została zrehabilitowana pośmiertnie.