Funkcjonariusze Gestapo (Geheime Staatspolizei) byli członkami tajnej policji politycznej III Rzeszy, utworzonej w 1933 roku przez Hermanna Göringa, a później podporządkowanej Heinrichowi Himmlerowi. Ich głównym zadaniem było zwalczanie przeciwników reżimu nazistowskiego, zarówno politycznych, jak i ideologicznych, poprzez inwigilację, aresztowania, tortury i deportacje. Gestapo działało poza kontrolą sądów, mając niemal nieograniczone uprawnienia, co czyniło je jednym z najpotężniejszych narzędzi terroru nazistowskiego. Funkcjonariusze uczestniczyli w eksterminacji Żydów, organizując deportacje do obozów koncentracyjnych i zagłady oraz represje wobec ruchów oporu w okupowanych krajach. Byli odpowiedzialni za liczne zbrodnie przeciwko ludzkości, takie jak egzekucje, pacyfikacje wsi i prześladowania mniejszości etnicznych. Po wojnie wielu funkcjonariuszy Gestapo zostało postawionych przed sądem za zbrodnie wojenne, choć część zdołała uniknąć odpowiedzialności. Ich działalność pozostaje jednym z symboli terroru nazistowskiego i bezwzględnego aparatu represji.