Agenci NKWD (Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych) byli funkcjonariuszami radzieckiej tajnej policji, odpowiedzialnymi za realizację polityki bezpieczeństwa wewnętrznego ZSRR w latach 1934–1946. Ich zadania obejmowały zwalczanie wrogów politycznych, szpiegostwo, kontrwywiad oraz nadzór nad deportacjami i represjami wobec ludności. Agenci NKWD przeprowadzali masowe aresztowania, przesłuchania i egzekucje w ramach stalinowskich czystek, takich jak Wielki Terror w latach 1937–1938. Byli odpowiedzialni za organizację zsyłek do gułagów oraz eksterminację oficerów Wojska Polskiego w Katyniu w 1940 roku. Poza granicami ZSRR prowadzili działania wywiadowcze i sabotażowe, a także likwidowali przeciwników reżimu za granicą. Agenci NKWD symbolizują brutalność stalinowskiego aparatu represji, który funkcjonował na rzecz utrzymania totalitarnej władzy w ZSRR. Ich działalność po wojnie została przekształcona w struktury KGB, które kontynuowały podobne zadania.