Komunistyczni sędziowie w czasach PRL-u w Polsce byli przedstawicielami wymiaru sprawiedliwości podporządkowanego władzy komunistycznej, działającymi w latach 1944–1989. Często byli to osoby mianowane przez władze partyjne, które realizowały politykę represji wobec przeciwników systemu. W czasie stalinowskim (lata 40. i 50.) wydawali wyroki w procesach pokazowych, skazując żołnierzy Armii Krajowej, działaczy niepodległościowych i duchownych na wieloletnie więzienia lub karę śmierci. Ich orzeczenia były często motywowane politycznie, a procesy pozbawione niezależności i rzetelności. W późniejszych latach, choć represje zelżały, sądownictwo nadal pozostawało narzędziem kontroli społeczeństwa. Wielu komunistycznych sędziów uniknęło odpowiedzialności za swoje działania po 1989 roku, co wywołuje kontrowersje w polskiej debacie publicznej. Ich działalność symbolizuje podporządkowanie prawa ideologii komunistycznej i brak niezależności wymiaru sprawiedliwości w PRL.