Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa (SB) byli członkami tajnych struktur bezpieczeństwa działających w Polsce w latach 1956–1990, będących częścią Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW). SB była następcą Urzędu Bezpieczeństwa (UB) i zajmowała się inwigilacją oraz zwalczaniem przeciwników systemu komunistycznego. Funkcjonariusze SB prowadzili operacje wywiadowcze, zakładali podsłuchy, werbowali tajnych współpracowników i stosowali represje wobec opozycji demokratycznej, duchowieństwa, a także działaczy „Solidarności”. Ich działalność obejmowała także ściganie osób próbujących przekraczać granice PRL nielegalnie czy działających na rzecz praw człowieka. Choć stosowali mniej brutalne metody niż UB, SB wciąż używała gróźb, szantażu i fizycznych nacisków. W najbardziej kontrowersyjnych działaniach, takich jak morderstwo księdza Jerzego Popiełuszki w 1984 roku, funkcjonariusze SB brali udział bezpośrednio. Po 1989 roku struktury SB zostały rozwiązane, a jej członkowie stali się przedmiotem publicznych oskarżeń o nadużycia władzy i represje wobec polskiego społeczeństwa.