Polskie Państwo Podziemne powstało we wrześniu 1939 roku, jako unikatowa w skali świata struktura konspiracyjna działająca w okupowanej Polsce podczas II wojny światowej. Jego celem było podtrzymanie ciągłości państwowości, organizacja oporu wobec okupantów i przygotowanie kraju do wyzwolenia. Na jego czele stała Delegatura Rządu na Kraj, reprezentująca rząd RP na uchodźstwie. Kluczowym elementem Państwa Podziemnego była Armia Krajowa, prowadząca walkę zbrojną i dywersyjną, m.in. w ramach akcji „Burza”. Oprócz działań wojskowych istniały podziemne struktury administracyjne, edukacyjne, a nawet sądownictwo. Polskie Państwo Podziemne stało się symbolem niezłomności i zdolności Polaków do organizacji w najtrudniejszych warunkach. Jego działalność była jednym z najważniejszych przejawów oporu przeciwko niemieckiej i sowieckiej okupacji.